ترجمه و گردآوری: مهندس اردوان سیف بهزاد
اولین عکس ثبت شده در تاریخ
|
در سال ۱۸۲۶ اولین عکس تاریخ یا تخصصی تر بگوییم ، اولین عکس ظاهر شده از دوربین عکاسی ( شاید عکس های دیگری هم بوده و به سلامت ظاهر نشده ) توسط ژوزف نیِسه فور نیِپس (۱۸۳۳-۱۷۶۵) [۱] گرفته شد . این عکس نمایی از پنجره طبقه بالای خانه وی در برگاندی[۲] را نشان می دهد و با نام پنجره [۳] معروف است .
تا پیش از این اتفاق ، تصاویر موجود ، محبوس در دوربین های تاریکخانه ای [۴] آن زمان ، به صورت وارونه نمای بیرونی را در دوربین منعکس می کرد و بیشتر به عنوان الگوی نقاشی از آن استفاده می گردید.
نیپس در اولین تجربه خود ، در قدم اول دوربین را مقابل پنجره قرار داد او در این مرحله از کاغذهایی پوشیده از هالیدهای نقره ای حساس به نور ، که بلافاصله واکنش نشان داده و تیره می گشتند ، استفاده نمود . در بهار سال۱۸۱۶ او موفق به ثبت اولین تصویر طبیعت از نمای پنجره خود گشت ، اما دیری نپایید که تصویر ناپدید گشت .نور تاثیر خود را گذارده بود و کاغذ کاملا سیاه گشته بود .
نیپس پس از این شکست ، دوباره ادامه داد. او درتلاش برای یافتن ترکیبی بود که قابلیت روشن شدن را برخلاف تیره شدن در برابر نور داشته باشد . او آزمایش هایش را گسترش داد ، از نمک و اکسید آهن گرفته تا ترکیباتی از منگنز را مورد استفاده قرار داد و با وجود اینکه نتایجی را هم در بر داشت اما همچنان در ثابت کردن تصویر دچار مشکل بود و زمانی بیشتر بروز میکرد که برای حذف کردن مواد اولیه شیمیایی که تحت تاثیر نور تغییر رنگ نداده بودند ، تلاش می کرد .
برای حل این مشکل، به این فکر افتاد که با روشی نقش ِتصویر را روی صفحه زیرین خود بیاندازد . دست به کار شد و با بررسی تاثیر نور بر اسید ها ، امیدوار به واکنش این گروه و در نهایت تجزیه آن ها اقدام کرد . با توجه به نتایج حاصل از بررسی ها بر آن شد تا اسید را روی سنگ آهک پخش نماید و با توجه به خاصیت تغییر مقاومت آن ها با میزان شدت نور تابانده شده و شدت سایه روشن های تصویر حاصل از دوربین ، امید داشت که تصویر روی سنگ نقش ببندد . در این راه نیز به علت عدم تجزیه اسید در مجاورت هوا باز هم موفق نبود . نیپس تا پیش از این تجربه ، می پنداشت که برای ظاهر شدن تصویر ، باید از موادی استفاده کند که تغییرات شیمیایی آن ها با چشمان مسلح قابل مشاهده باشند . به همین دلیل دوباره بر آن شد که تمام گونه های موادی را که با نور واکنش نشان می دهند مورد آزمایش قرار دهد .
|
نیپس پس از حدود ۱۰ سال تلاش و تحقیق و بررسی که به تفصیل در بخش زندگینامه بزرگان بدان خواهیم پرداخت ، موفق شد ترکیب مورد نظر را بیابد . در این روند نیپس قطعه فلزی که قرار بود تصویر روی آن ظاهر گردد را با لایه ای نازک از ترکیب پودر آسفالت طبیعی و حساس به نور (که از زمان باستان مورد استفاده های گوناگون قرار میگرفت)[۵] پوشاند . خاصیت این ماده آن است که به نسبت نوری که با آن تابانده میشد سفت می گردد .
نیپس در این راه حدود ۸ ساعت دوربین را تحت نوردهی قرار داد تا موجب سفت شدن ماده گردد و سپس با خارج کردن آن از دوربین و شسنشوی آن با روغن استوقدوس و نفت سفید ، موادی که تحت تاثیر نور سفت واقع نگشته بودند را در خود حل کرد و نتیجه آن شد که بخش هایی از تصویر که تحت تاثیر نور بود با پودر آسفالت و قسمتهای سایه با سطح فلزی نمایش داده شد . روش فوق هلیوگرافی نام دارد .
عکس هایی که با نام اولین عکس ثبت شده در تاریخ عکاسی نام گرفته ، امروزه با ظاهر های متفاوت یافت می شود که در بالا آن را ملاحظه می کنید .
تصویر اول همان صفحه فلزی را نمایش می دهد که عکس روی آن حک شده و تصویر دوم به گونه ای واضح تر نمای بیرونی پنجره نیپس را نمایش می دهد .
[۱]- Joseph Nicéphore Niépce |
[۲]- Burgundy یا Bourgogne : نام ناحیه ای در مرکز کشور فرانسه |
منابع : The University Of Texas ( Harry Ransom Center) - Photography.National Geographic.com |
ثبت نظر